izdüşümlerin fotoğraflarını çekiyorum. yeniden görmek için, anımsamak için, düşleri, izleri düşenleri, düşen düşleri. unutmamak için. hayat dediğimiz şey hatırlamadan ve unutmadan ibaret.
hatırladıklarımız kadar hatırlamadıklarımız mıyız? hatırlamamayı seçebilir mi insan? seçerse unutabilir mi? ya hiç izi düşmeyenler? bir de, izsiz düşenler? hani, iz bırakmaksızın düşenler?
anlardan mı, insanlardan mı bahsediyorum? bellek için bir farkı yok. fotoğraf çekiyorum, anı dememek için.
1 comment:
Hafıza ne tuhaf şey aşağıdan biriktiriyor
Ve yukarı itiyor zemini çatlatarak.
Post a Comment